allemaal beestjes

De nationale parken van Thailand zijn toffer als die van Maleizie. In het Khao Yai nationaal park zitten er toch een heleboel beestjes al moet je weten waar en hoe je ze moet zoeken. Gibbons maken fameus veel lawaai maar komen nooit op de grond. Net als de Hornbills moet je ze dus gaan zoeken in de toppen van de bomen. De olifanten hebben zich nog niet laten zien hoewel we ze in alle vroegte zijn gaan zoeken.
We kampeerden dan ook tussen 5000 Bangkokkers die hun verlengd weekend kwamen vieren. Het leek net een groot festival maar dan zonder podium en muziek. De echte wilde beesten (de bloedzuigers) hadden keus te over maar van onze Jimmy wilden ze toch ook weer proeven. Ondertussen hebben we anti-bloedzuiger-sexy-sokken al hopen we dat we ze niet nodig gaan hebben. Op de vleermuizen kan je de klok gelijk zetten. Om 18u00 komen ze naar buiten gevlogen. Miljoenen stinkende beestjes drummen om hun avondmaal te komen verorberen. Zelf zijn we naar een bat cave geklommen om dit spektakel van dichtbij te bekijken. Een onvergetelijke ervaring om vervolgens in het donker de weg naar de begane grond terug te zoeken.

Maleizische fietsers-verzamelaar

Vandaag zijn we op stap gegaan met een Maleizische Indier, David Munusamy Reddie. Hij is een fervent fietser en verzamelt bovendien fietsers van over de hele wereld.
Belgen had hij nog niet in zijn verzameling dus hij was heel opgetogen dat we bij zijn familie (hij heeft 8 kinderen waarvan er nog 3 thuiswonen) wilden logeren.
David en zijn vrouw Kasturi zijn het toppunt van gastvrijheid! Vanmorgen moesten we mee naar de house warming party van David`s broer. Zo`n house warming party begint hier om 6 uur `s morgens en gaat de hele dag door. Maleiziers eten dan ook de hele dag! Vanmorgen aten we vegetarische masala (rijst -gekookt in cocosmelk- met een pikante chili-saus en een gekookt ijtje) in een echt banana leaf bord speciaal voor ons klaargemaakt. Op de housewarming party hadden we een soort spaghetti en zoete koekjes. Een hele ervaring voor onze westerse magen. Met volle maag bezochten we het lokale hospitaal (David had ziekteverlof nodig voor de house warming party:-), een potten-bakkerij, een vissersdorpje en de mangrove-bossen aan de kust. Straks staat het verlovingsfeest van zijn zoon op het programma. We zijn benieuwd.
Voor wie benieuwd is naar David en zijn verzameling fietsers kan een kijkje nemen op:
http://www.bicycletouringmalaysia.com/

BLOEDZUIGERS EN AFZETTERS

Taman Negara, letterlijk "het nationaal park", wordt overal aangeprezen met mooie foto's en superlatieven. Wij zagen dit oudste regenwoud van de wereld en Maleizisch grootste stukje natuur helemaal zitten. Een bootje bracht ons tot in het hart van de jungle door 3 uur stroomopwaarts te varen door bruin water. We werden gedropt op een drijvend restaurant en vanaf toen kon je voor veel te veel geld de firma NKS (of is het NIKS) sponseren. Alles hadden de NIKS-mannen in handen. De wegen die je zonder dure gids kon bewandelen waren beperkt door dat je overal met bootjes overgezet moest worden. Toch hebben we enkele dagen door de jungle kunnen trekken en met het bezoek van een grote familie everzwijnen op de camping en hopen bloedzuigers aan ons benen hebben we minstens evenveel 'wilde' beesten gezien als andere toeristen die een meerdaagse trekking deden. Nadien zijn we naar het Kenong Rimba State Park getrokken, een compacte versie van Taman Negara. Hier ontmoetten we Appu, een lokale gids die toeristen een trekking 'op maat' aanbiedt voor een fractie van de prijs van NKS. Helaas wou Appu niet met ons op stap omdat het vervoer per bootje te duur is voor slechts 2 personen. Andere toeristen kwamen niet opdagen en het stadje Kuala Lipis had weinig te bieden. Op aangeven van Appu zijn we naar de Cameron Highlands getrokken waar we na 4 dagen klimmen en dalen zijn toegekomen. Na een eerste dag wandelen door deze frisse bergen hebben we al meer beestjes en plantjes gezien dan in het nationaal park. De accomodatie is hier prima en de restaurantjes zijn een gastronomische verademing na al de schoteltjes rijst en bonen van de voorbije week. We blijven hier nog een paar dagen en trekken dan richting Thailand.

Onze puzzel is gemaakt!

Met de hulp van onze Maleizische taxi-chauffeur / tolk zijn we onze Pino gaan ophalen in de luchthaven. Een staaltje echte Aziatische bureaucratie: 3 maal betalen om 25 personen van werk te voorzien op 7 verschillende plaatsen. Het leek net tikkertje spelen tussen het kargo-bedrijf, de douane en de security. In plaats van te tikken werden er stempeltjes uitgedeeld. Groot was onze opluchting toen de doos van onze Pino heel te voorschijn kwam. Alles bij mekaar heeft het even lang geduurd om de Pino op te halen als om hem in mekaar te zetten. Maar hij bolt en we zijn er veilig de stad mee uitgeraakt. We fietsen nu door de bergen richting Taman Negara National Park. Een stukje oerwoud dat ouder is dan de Kongo of de Amazone (meer dan 130 miljoen jaar oud). De bedoeling is om hier een meerdaagse trekking te doen.

Singapore

Onze laatste avond in Singapore loopt op zijn laatste beentjes.

Kirsten voelde zich hier al als een visje in het water en ze was niet alleen, kijk maar op de foto!

Wij hebben gelogeerd in Little India. Ik denk dat we zo toch een beetje de Indische sfeer hebben kunnen opsnuiven. We komen net terug van de street-parade ter ere van Deepavali. Deepavali is de overwinning van het goede over het kwade en van het licht op de duisternis. Je kan het een beetje vergelijken met Kerstmis bij ons alleen is het hier veel warmer.

Morgen nemen we de trein naar Kuala Lumpur.
We hebben de stad hier wel gezien, niet dat je op een paar dagen alle bezienswaardigheden kan zien maar echte city-liefhebbers zijn we nu ook weer niet.

Benieuwd wat we in Maleisie tegenkomen.

Singapore airlines is ok

De vlucht van Amsterdam naar Singapore is heel vlot verlopen, eigenlijk zijn we een beetje fan geworden van Singapore airlines. Veel ruimte aan de benen, lekker en veel vegetarisch eten, meer dan genoeg drank, tof cabinepersoneel en een keuze uit 14 filmpkes om te bekijken. Alleen was er een probleem met 1 van onze schermpkes. Nadat de stewardes een reset had uitgevoerd, werkte het maar na een tiental minuten viel het scherm opnieuw uit. Dit is een paar keer gebeurd en toen we de hoop opgaven, kregen we een aankoopbon van 75$ als vergoeding. Opeens werd de catalogus interessant. Voor dit bedrag hadden we een nieuwe usb stick zodat we meer foto's kunnen opslaan. Helaas is hier geen usb-poort zodat jullie nog even op de plaatjes zullen moeten wachten.

Onze Puzzel

Het is zover, de Pino steekt in 2 dozen, samen met wat kampeerspullen, klaar om op te sturen naar Kuala Lumpur.

Wijzelf reizen eerst naar Singapore en nemen daar de trein naar Kuala Lumpur om onze fiets op te halen. Op die manier kunnen we een beetje aklimatizeren. We zijn benieuwd naar het gezicht van de douaniers als ze dit pakje zien toekomen. :)

We houden jullie op de hoogte!

Perfect harmony for individualists

Onze kettwiesels lenen zich niet echt om te transporteren per trein of per vliegtuig. Omdat we dit wel van plan zijn, zijn we op zoek gegaan naar een ander transportmiddel. Het werd de "PINO".
Eigenlijk droomden we al een tijdje van dit fietske (of course) maar vonden we de kettwiesels net iets toffer.
Met de kettwiesel kan je individueel fietsen maar je maakt er gemakkelijk een tandem van om samen op weg te gaan. Met de pino ben je altijd met een tandem op stap.
Jimmy ligt nog steeds te fietsen terwijl Kirsten op een gewone fiets (bijgenaamd "een bukker") mag trappen. Deze pijn wordt verzacht doordat zij alle touwtjes in handen heeft en zowel het stuur als de versnellingen en de remmen bedient. Jimmy kan dus enkel trappen, bellen en toeteren.
Voor wie zich hier niets bij kan voorstellen:
www.hase-bikes.com/ens/pino/index.php


De voorbije week zijn we gaan testrijden met de showroom-Pino van a-bikes ( www.a-bikes.be ). Het was geweldig en we zijn nu dus verknocht aan de Pino. Om onze reis niet onnodig lang te moeten uitstellen, was Roel zo geweldig om zijn showroom-Pino aan ons te verkopen.
Roel ,de fietsenmaker, zal ons fietske nog voorzien van een Rohloff- en son-naaf en dan zijn we alle drie (Jimmy, Kirsten en de Pino) klaar om op reis te vertrekken!
Eindelijk ...

Hoe geraken we in het zonnetje?

Nadat het plan om met de boot naar India te varen in het water viel, begonnen we terug van nul.
Aangezien het zonnetje (en vooral de bijhorende temperatuur) ons hier stilaan in de steek begint te laten en we eindelijk allebei vakantie hebben, zijn we gezwicht voor een vliegtuig.
Alle bestemingen lagen open en uiteindelijk is het Singapore geworden.
Op dinsdag 30 oktober vliegen we naar het meest zuidelijke punt van het Eurazische vasteland. Bedoeling is om over land terug naar België te reizen.

life is what happens while you’re making other plans (John Lennon)

Inpakken duurt altijd lang zeker als je lang en ver wil reizen.
Kijkend naar al onze spullen beslisten we donderdagnacht ons vertrek nog een extra dagje uit te stellen.
Gelukkig maar, vanmiddag kregen we onderstaande email:

Dear Hendrickx

The reeder informed us today, that the vessel "London Senator" has to go to dry-dock in Dubai for 10 to 14 days.

The vessel will leave from Genua around 4th November but than it' gets to the dry-dock around 20th November. There would be a possibility to take this passage, but in Dubai you have to disembark and you have to stay in a Hotel for this two weeks, which you have to pay by yourself. After this stay on the drydock, actually we don't know if the vessel continues to India or if it turns back to Europe.

So we can offer you only one alternative:
The vessel "Ibn Sina" - Sister vessel of the "London Senator" is running out from Genova around 21st October and here we've got one double cabin available for you. There is the only alternative, because there are no other vessels running to Nhava Sheva.

Heavy news for you! Please inform us until next monday 8th October if you'd like to switch to the vessel "Ibn Sina" or if you'd like to cancel this trip (refund of 100%)

Thank you and best regards

SGV Reisezentrum Weggis

info@frachtschiffreisen.ch, www.frachtschiffreisen.ch


Op 2 weken geraken we nooit zonder te stressen in Genua met onze 6 wielen!
En stressen willen we het volgende jaar zoveel mogelijk vermijden.
Jimmy kan niet tegen stress en ik (als stresskip) moet dringend afkicken.
Geen 'bootje' dus en opnieuw naar af.
Nieuwe plannen zijn in de maak.
We houden jullie op de hoogte.

Welkom!

Op deze blog gaan wij proberen om onderweg iedereen op de hoogte te houden van onze avonturen. Voor diegenen die nog niet weten wat onze plannen zijn, wij gaan een reisje maken!

Begin oktober willen we met onze "driewielligfietstandem" vertrekken naar Italië. Vanuit Italië (Genua) vertrekt op 4 november een containerboot richting India en wij varen mee. 3 weken later zou dit schip dan aankomen in Nhava Sheva, de haven van Mumbay(Bombay).

Vanaf hier willen we proberen landinwaarts en vervolgens naar Nepal te fietsen. Nadat de winter voorbij is (normaal gesproken eind januari maar of je nog ergens zeker bent van de seizoenen?) trekken we dan de himalaya in op weg naar Katmandu.

Vervolgens willen we een paar maand in Nepal rondtoeren en onze visa in orde krijgen om door Tibet en China te trekken. Indien het haalbaar is zouden we ook Mongolië nog willen zien en tegen die tijd moeten we ook maar eens gaan uitzoeken hoe we terug thuis geraken. Ten laatste eind augustus 2008 zouden we terug over Belgische wegen moeten bollen.

Groetjes aan iedereen,

Jimmy & Kirsten