Integendeel we hebben het natuurreservaat en de locale bevolking gesponserd door hoog en droog aan kabels van de ene boomtop naar de andere te zwieren. Net zoals de gibbons leefden we drie dagen in de bomen. De "Gibbon Experience" (www.gibbonx.org) bouwde in de Bokeo provincie 6 boomhutten om zo het stropen en de "slash and burn"-praktijken (het afkappen en verbranden van het bos om landbouwgrond te bekomen) tegen te gaan. Men wil de natuur en de gibbons er redden zonder overheidsgeld (dat er niet is) maar wel met toeristengeld (euro's en dollars dus want met een kip ,de nationale munt van Laos, kom je hier niet ver). Tussen de boomhutten hangen kabels. Over deze "ziplines" glijd je door de boomtoppen. De langste zipline is bijna 800 m lang, hangt 200 m boven de grond en overbrugt een vallei. Het uitzicht is prachtig en het adrenaline-gehalte hoog. De laatste ochtend vertrokken we in alle vroegte op zoek naar de slaapplek van een gibbon-familie. Thong, onze gids, gebruikte zijn kapmes om ons door het oerwoud op de juiste plek te krijgen. Het contrast was groot tussen Thong op teenslippers en de toeristen met zaklamp en stevig schoeisel die hem amper konden volgen. Maar iedereen werd stil als de gibbon-familie al zingend hun slaapplek verlieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten